تور آتشگاه

آتشگاه یانارداغ در 30 کيلومتري شهر باکو ، در بخش جنوب شرقي شبه جزيره‌ي آبشرون و حومه‌ي شهر سوراخاني قرار دارد. در کشور آذربايجان به اين بنا آتشگاه مي‌گويند ، آتشی که بدون توقف از 2000 تا 4000سال پیش فروزان است.

پيدايش آتشکده: شبه جزيره آبشرون که در غرب درياي خزر جاي دارد ميداني نفتي بزرگي است که با روزنه هايي، گاز طبيعي متصاعد شده از اين ميدان نفتي را به بيرون هدايت مي‌کند و اگر شعله‌اي به آن نزديک مي‌شده آتش زبانه مي‌کشيده است. آتشکده به طور متوسط حدود 15000 ديدارکننده در سال دارد. از سال 1998 ميلادي براي افزون شدن به فهرست ميراث جهاني نامزد شده است.

ساختمان آتشکده: ساختمان آتشکده از بيرون يک پنج ضلعي است با ديوارهاي پيرامون آن و يک ورودي مرکزي که در بالاي آن مانند معماري بومي آبشرون اتاقي براي ميهمانان با نام بالاخانه درست شده است. در حياط مرکزي بنايي چهارگوش گنبددار وجود دارد و پيرامون حياط اتاق‌هايي براي راهبان. کتيبه‌هايي به خط سانسکريت بالاي اتاق‌ها روي سنگ حک شده است. بناي چهارگوشي که در وسط حياط قرار دارد چهارتاقي گنبدداري است که اينک آتش زير گنبد به صورت مصنوعي و از طريق لوله‌هايي که به آن وصل شده روشن است. اما در نقاشي‌هاي قديمي که از آتشکده وجود دارد آتش از چهار ستون کوتاه روي بام نيز شعله ور بوده است. با فاصله اندکي از چهارتاقي آتش ديگري وجود دارد که گفته مي‌شود براي سوزاندن جسد درگذشتگان بوده است. اتاق‌هاي پيرامون حياط به صورت موزه‌اي درآمده که راهبان ساکن آن‌ها به صورت مجسمه‌هاي مومي به نمايش درآمده‌اند. مجسمه‌ها باتوجه به نقاشي‌هاي قديمي و شرحي که ديدارکنندگان از آتشکده داده‌اند ساخته شده‌اند، در يکي از اتاق‌ها يک عابد در حال رياضت کشيدن به شيوه ي مرتاض‌ها است و در جايي ديگر عابدي درحال گرفتن پول از يک بازرگان است.

نامداراني که از آتشگاه یانارداغ ديدار کرده‌اند عبارتند از: نويسنده فرانسوي آلکساندر دوما (پدر)، شيميدان روس ديميتري مندليف، جهانگرد آلماني اي.کمپفر، نقاش روس و. ورشاگين، جهانگرد فرانسوي ف. ويلو، دانشمندب.دورن، جهانگرد بلژيکي ارنست اورسل(1882)